Wonderen gebeuren nog

historisch 

Wondertjes gebeuren…

'Stoute Vrije kijk'op een en ander....

De kerken waren eeuwen lang ook dragers van gemeenschapsvorming. Echter Maatschappelijkwerk, het welzijnswerk, de Brede scholen, die hun werk overgenomen hebben ontberen ervaringskennis van betekenis van zang muziek, beeldende vorming de pijlers voor overdracht van traditie, voor gemeenschapsvorming in de wijken rond de scholen. We zingen al meer dan 50 jaar niet meer in schoolklassen, toneel gebeurt incidenteel, samen hardoplezen is een gemiste kans.

Men ontwikkelde een onderwijs-methode-kultuur, we hebben meer wetenschappers dan ooit, die dat bepalen. Zij gaan zelf voor holisme, of fitness, naar dure cursussen of sporten, zij kunnnen het betalen. De Brede scholen die de rol van de kerken zouden hebben moeten hebben overnemen, bakken er niks van gezien deze schrijnende verschraling van onze culturele leven. Meer dan 50 jaar steeds minder zang, spel, toneel, muziek dans als middel voor gemeenschapsvorming. Beroepsopleidingen en de kunsten-opleidingen doen ook mee in prestatie cultuur.

De tijdgeest wilde dat we drama en muziek in de jaren van Tomaat, als middel in vormingsprocessen, en talentontwikkeling leerden hanteren, maatschappelijke bewustwording, feminisme socialisme enzo. .

Mijn ervaring in welzijnswerk/ straattheater/ kerktoneel/mysteriespel/ de opvoeding van mijn eigen kinderen, /4 jaar vrije peuterspeelzaal-werk/ toneel in de klas, en in kerken en op straten en pleinen vormden mij vrolijk veerkrachtig. Ik leerde al vroeg kijken projectmatig samenwerken als puber, werkende jongere, kijken en waarnemen, steeds weer anders verwonderen ? En ik kon ook niet om mijn intuitieve ontwikkeling en bewustwording heen, dus dat komt gewoon mee.

11 jaar mijn eigen kinderopvang, waar we de werking van zang en spel, leerden zien, en leerdendoen, verfijnden ons pedagogisch handelen. in de vrije pedagogische kennis van Steiner vinden we Godin zij dank een theoretische grond. We kleedden 'de vier basisdoelen' voor kinderopvang aan, met kleur, en klanken licht en vorm, mbv mooi welbewust stemgebruik en het vieren van jaarfeesten. Geen VVE licentie, en subsidies, maar wel bijzondere 'resultaten', wij noemen het wondertjes, zien gebeuren, bij onze kinderen, de leefgroep, als er een kindje met een sociaal emotionele achterstand met ons mee kwam doen.

DE VVE voorbij, geen concept van buiten af, maar door sober helder aansluiten bij de belevingswereld van kleine kinderen wek je woorden en verwoorden, en nog veel meer talent. Omdat je als pmer, als leidsters vrijer in haar zelf, doet zingen en spreken, luisteren en doen. En samen werken ontmanteld de slangenmand-verstrikkingen van een werkvloer van vrouwen.

Vrije pedagogie wordt voor mij een den duurzaam perspectief voor opvoeding en zelfopvoeding. Waar we ervarend lerend, intuitieve ontwikkeling, imagineren, verbeelden, inspiratie terug brengen onder volwassenen. Met deze invalshoek, aandacht maken, voor, en vertrouwen verwerven in je zingen je stem en je expressie, leren kijken naar kinderen en jezelf, overstijgen we de conceptuele VVE taalprogramma’s voor kleine kinderen. We zijn als rolmodel voor nabootsing en herhaling rijper en rijker.

Ach en als u toch die licentie hebt, dan kunnen we ook met stemwerk, kijken en waarnemingen oefenen de scherpte van concepten ab-ecken...naar organiser natuurlijker handelen.

© Wat speelt er eigenlijk? 2025