Gelukte Onverwachte Handeling
" WIJ ZIJN OP DE BAKERMAT "
Gelukte Onverwachte Handeling:
Er kwamen drie Afrikaanse kinderen, van moeders die inburgeringscursus deden en hun kind bij ons brachten de gemeente betaalde de kinderopvang voor de vrouwen.
Dankbaar met ons heldere dagritme en de herkenbare liedjes die we op vaste momenten zongen, weten en vertrouwen we dat kinderen onze praktische bedoelingen dan begrijpen. en ze zien andere kinderen ook doen wat ‘we verwachten’ of initiëren.
M.is een Afrikaans jongetje van 1.2 mnd, met een lengte van een kind van 3 jaar, hij kon lopen…sprak nog niet of nauwelijks, niet zijn eigen taal noch Nederlands. We konden met moeder afspraken maken over t contact voor brengen en afscheid nemen en ophalen.
Toen hij die eerste dagen gebracht werd, huilde huilde hij onbedaarlijk als zijn mama weg ging. Iedereen, kinderen leidsters ook wel, en andere ouders die hun kindje brachten, waren dan diep geraakt, geschrokken of aangedaan…Ook vanwege zijn heel luide huilen...en.. De andere kinderen die ook gebracht waren of werden waren vertrouwd met gewoonte van eerst spelen “op het kleed” tot ieder er is, met haar eigen spel….bezig.
Die keer, tijdens het enorme verdriet dat bleef klinken met grote uithalen en wanhopige oogjes…hij stond wilde niet op schoot …het knuistje in de mond, kreeg een van de juffies spontaan de ingeving en zong:
“Wij zijn op de Bakermat, de Bakermat Bakermat,
wij zijn op de Bakermat op de Bakermat zijn wij”
(vrolijke melodie, uit Sneeuwwitje van Disney, de werkende kabouters)
Ze kreeg, door de simpelheid, en herhaling van woorden en de melodie, de bijval van haar collega die al bezig was met de tafel dekken om aan tafel te kunnen gaan. En ze herhaalden het een poosje zingend..en op eens zag juffie dat M zijn mondje en stem nog huilden maar zijn lijfje danste, het bewoog mee met het ritme van het lied…En jawel, het kindje liet zich meenemen door het ritme en de klanken, onze herhalin, En terwijl ze met de blokken aan het bouwen was… gafjuffie M n blok, en ja Hij kwam we zongen door..hij deed haar na... …met de blokken helpen bouwen….en de tranen mochten worden gedroogd…
Ook de vele komende keren zijn we deze deun dankbaar gaan gebruiken bij zijn wanhopig huilen, verder ook bij andere kinderen.
Een’intuitieve ingeving’, als bovenstaande het liedjes gaan zijngen en herhalen, een majeur toon… komt ‘boven’ IN lege ruimte van het contact IN het moment MET de ander, de anderen. Het zingen het ritme de woorden verbinden, we horen voelen zijn aware en herhalen…handelen.
Er blijft voor het team al jaren een onderzoeksvraag, bijna ingelijfd in haar pedagogisch handelen. Ook bij casuistiek, als we ervaringen bespreken. Deze ervaring is een gelukte onverwachte handeling. Is dat wel zo ?
We hebben vaak leren zien, dat we aansluiten bij de ervaringen belevings-stijl van jonge kinderen. Als we zingende, via melodie, ritme, en woorden herhalend, onze handelingen het gewenste gedrag uitnodigen, omdat jonge kinderen van nature nabootsen… we zijn allen IN contact in de handelen met elkaar…We maken misschien welbewust pedagogisch beschouwd gebruik van de ‘veiligheid van de symbiose…’. Waaruit elk ook weer opnieu rijpt en initiatieven tonen zal. En de Leidster zal daar inventief in meebewegen, naar de doelen van haar handelen.
Dit zijn dan richtinggevende vragen waarmee we kijken , LEREN,KIJKEN naar handelingen in de wederkerigheid van de pedagogische relatie.
WAAROM zingen ? wat is zingen wat is er voor nodig…van de zinger…
WAT doet zingen ? met leidster met kind met groep
HOE gebeurt het ?…..bij juffie bij het kind de groep
DUS dit een paar jaar toepassen, dan blijkt dat leidsters leren kennen herkennen dat intuitie, imaginatie en inspiaratie voor de opvoedingsrelatie gebeuren…
© Wat speelt er eigenlijk? 2025